Θεατρικό σεμινάριο πάνω στις "Ικέτιδες" του Αισχύλου, Αλόννησος 6-11 Σεπτεμβρίου 2013, Μουσείο Αλοννήσου

Μία λυτρωτική διαδικασία μέσα από το μύθο των Δαναϊδων

  Έχοντας ως εφαλτήριο σημείο τις "Ικέτιδες" του Αισχύλου κάνουμε την απόπειρα να προσεγγίσουμε το μύθο των Δαναϊδων."Η μυθολογία, με τα σύμβολα και τις εικόνες της, μεταδίδει ζωντανά τις βασικές αξίες της ζωής και προσπαθεί να κατανοήσει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης- επικεντρώνεται στα πνευματικά κίνητρα που δίνουν νόημα στη ζωή και όχι μόνο στα ένστικτα και τη φυσική υπόσταση." *

  Σε μία περίοδο που οι αξίες και η πίστη δοκιμάζονται, φωτίζουμε εκ νέου μια ιστορία ικεσίας, που καταδεικνύει τη δύναμη της προσευχής και μας θυμίζει πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

  Κίνητρά μας η αναζήτηση, η αγάπη του τραγικού λόγου, η διέξοδος της δημιουργικότητας και η πίστη στη δύναμη της ικεσίας.

Θέατρο, χορός και μουσική θα συνοδεύσουν το ταξίδι μας.

Από την ομάδα "Νηρηϊδες":

Ιωάννα Τάγαρη , σκηνοθετική σύλληψη

Μαίρη Παππά, θεατρική διδασκαλία

Χριστίνα Κοττώρη, καλλιτεχνική οργάνωση

Ώρες σεμιναρίου: 11.00-14.00

Κόστος σεμιναρίου 50€

Πληροφορίες: 6974349525

Δηλώσεις συμμετοχής έως 3 Σεπτέμβρη 2013.

*Aldo Carotenuto

                       

Μύθος: Οι Δαναϊδες (Ικέτιδες) αρνούνται να υποταχτούν στην εξουσία των Αιγύπτιων Βασιλιάδων και διασχίζουν όλη την Μεσόγειο για να προσεγγίσουν τη γη του Άργους , πατρίδα της θρυλικής προγόνου τους Ιούς, όπου και θα ζητήσουν καταφύγιο.

Η τραγωδία «Ἱκέτιδες» αποτελεί ύμνο στη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια της γυναίκας.

Είναι το πρώτο μέρος (και το μόνο σωζώμενο) μιας τριλογίας,  ακολουθούμενο από τις τραγωδίες «Αιγύπτιοι» και «Δαναΐδες» και από το σατυρικό δράμα «Αμυμώνη».

Η τριλογία αυτή ως σύνολο μας εισάγει σε έναν κόσμο όπου μπορούμε τουλάχιστον να φανταστούμε ότι είναι δυνατή η αλλαγή - αλλαγή από τον χαοτικό νόμο της βίας και της αδικίας στην αρμονία των αντίθετων δυνάμεων και με την αλλαγή, λύτρωση από τα παλιά βάσανα που επέβαλλαν η ιστορία και η κληρονομικότητα.

 Αισχύλος:Ο μεγάλος τραγικός γεννήθηκε στην Ελευσίνα, το 525 π.Χ. Η δημοκρατική ελευθερία και το θρησκευτικό-μυστικιστικό περιβάλλον της Ελευσίνας (λατρεία Δήμητρας – Περσεφόνης) διαφαίνονται στις τραγωδίες του στις οποίες προσδίδεται πάντα ένας μυστηριακός χαρακτήρας

βασισμένος στα υψηλά ιδανικά της δημοκρατίας.

Ο Αισχύλος αναφέρεται ανάμεσα στους μυημένους στα Μυστήρια της Ελευσίνας και λέγεται ότι είχε εκπαιδευτεί στην Πυθαγόρεια Σχολή. 

Ήταν άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος και έδωσε στα έργα του ένα τελετουργικό χαρακτήρα, παρουσιάζοντας τους ήρωες ενταγμένους σε μια συμπαντική νομοτέλεια μέσω της οποίας μπορούν να πορευτούν.

Ο Αισχύλος χαρακτηρίζεται ως ο Πατέρας της Τραγωδίας.  Είναι πραγματικά καινοτόμος. 

Ο ίδιος, στέκεται σε ένα αληθινό σημείο στροφής μεταξύ των αρχαίων μυστικών παραστάσεων των Μυστηρίων και αυτών που μετατράπηκαν σε έργα θεάτρου, πιο προσιτά στο ευρύ κοινό. Κανείς προγενέστερός του δεν είχε μετατρέψει τους μύθους σε κατάλληλους φορείς για την μετάδοση ιδεών. Ο Αισχύλος ενσωμάτωσε την τραγωδία μέσα σε μια φαντασία και σε οδυνηρά γεγονότα που αποκαλύπτουν την ύπαρξη άλλων πραγμάτων ή αξιών που είναι προσιτά στον άνθρωπο, πέρα από τις φανερές αξίες της φυσικής ζωής ή του θανάτου, της ευτυχίας ή του πόνου. Και δείχνει ότι αφού ο άνθρωπος τα φτάσει, το πνεύμα του μπορεί να νικήσει το θάνατο.